Ötede
Bir solucan toprağı eşelerken
Kendi derdindeydi yalnız…
Mutluluğu vuruyordu sırtına baharın
Hoşuna gidiyordu tepesinde koca gölgesi
Küçük zağarın…
.
Bir duruyor, bir kokluyordu
Neler vardı yokluyordu içerde…
Arada alıp başını gidiyordu
Sonunu hiç görmediği yerde…
.
Bir küçük umuduydu solucan,
Eteklerini saran koskoca ovada dağın
Başını çıkarmak için topraktan başağın…
.
Osman Aktaş/Sensiz Yalnızdılar/YANKI