kokuşmuş ve kambur düzende
istiflenen sahte kimlikler
görünüş hastası olan kötürümler diyarında
saçılır ağızlar dolusu salyalar
çiçek bahçelerini kirletir
diz boyu çirkefliklerine gömülür yaşam
.
ihtiyarlayan zaman
ve ilk günkü kadar hâlâ
gaddar ve sahtekâr
kuraklığın isimsiz hükümdarlığı
adı konulmamış kimsesizliklerin
.
saklıyor canavar
dökülen dişlerini sahte kimlikler ardılında
harabelere çevirdiği şehirlerde
karanlık ve kimsesiz mezarlığına
hapsettiği yoksul halklar ile birlikte
gecenin koyu karanlığına gizliyor
iğrenç ve çirkef yüzünü
.
ve doymak bilmeden etine geçiriyor
düzenin sivri, keskin dişlilerini
koparıyor lime lime hayattan
kusuyor, ortalığa saçıyor zehrini
yoksul emekçinin üstüne yapışan
.
sıtma ile verem arasında duran
rezil ikilemin tek tanığı
verilecektir karar
seçerse birinden birini
hak sayılmaz başkası
.
kokuşmuş nefesi
yosun tutan yüreği sistemin
tir tir titrerken korkudan
temizlenmeyeceğinden pek emin
eline sinen kan kokusu
.
toz ve duman
pas ve kir
baskı ve zulüm
hayat ile kavga
kavga ve ölüm
.
gelgitler yaşam ile ölüm arasında
sis bulutları sinsi ve vurdumduymaz
ne kadar yeter gücü daha
perdelemeye güneşi
.
alın teri ile işçinin
kavgada dökülen kızıl kanıyla
yüreğinin derinliklerine yansıyan
gölgelerin çizgilerini
nereye kadar
.
işçinin
kumdan yapılan
sahte imparatorlukların
çürüyen duvarlarına
kan damıtan tırnağı ile kazıdığı
özgürlük meşalesini
.
Özgür Metin Demirel